Ναός Φαυστίνας
Στο βόρειο άκρο της Άνω Αυλής (άνδηρο δυτικά του Τελεστηρίου), σώζονται τα θεμέλια ναού που κατασκευάστηκε, πιθανότατα, στους χρόνους του Μάρκου Αυρήλιου (161-180 μ.Χ.), για τη σύζυγο του αυτοκράτορα Αντωνίνου του Ευσεβούς, Φαυστίνα την Πρεσβύτερη, η οποία, μετά το θάνατό της, το 140 μ.Χ. στη Ρώμη, θεοποιήθηκε και τιμήθηκε ως «Νέα Δήμητρα».
Ο Αντωνίνος ο Ευσεβής (138-161 μ.Χ.) λίγο πριν πεθάνει, έχρισε διάδοχο στον αυτοκρατορικό θρόνο, τον Μάρκο Αυρήλιο. Εκείνος θέλησε να δείξει την ευγνωμοσύνη του πραγματοποιώντας έργα στο ελευσινιακό Ιερό, όπως η ανακαίνιση του Τελεστηρίου και η ανέγερση του ναού της Φαυστίνας.
Ο ναός σχημάτιζε στην πρόσοψή του προστώο με έξι κίονες μεταξύ παραστάδων. Ο σηκός (κυρίως ναός) ήταν μικρός με διαστάσεις 18x12μ. και στεγαζόταν με θόλο διαμέτρου 2,50μ. Το προστώο είχε ξεχωριστή στέγη χαμηλότερη από την κύρια στέγη, η οποία δεν ήταν θολωτή. Οι τοίχοι του σηκού έφεραν μαρμάρινη επένδυση και το δάπεδο ήταν στρωμένο με μεγάλες τετράγωνες πλάκες. Ο δυτικός τοίχος του ναού εφαπτόταν στο Λυκούργειο διατείχισμα, το οποίο, στη βορειοδυτική γωνία του, προσχωρούσε στα δυτικά του λόφου. Στο εσωτερικό του δεν εντοπίστηκαν στοιχεία που να επιβεβαιώνουν την ύπαρξη λατρευτικού αγάλματος.
Το οικοδόμημα, κτισμένο 4,10μ. ψηλότερα από το άνδηρο, στο τέλος μίας μνημειώδους ανοδικής κλίμακας που κατασκευάστηκε για να εξυπηρετήσει την πρόσβαση σε αυτό, αποτελούσε ένα ιδιαίτερα εντυπωσιακό παράδειγμα της ρωμαϊκής αρχιτεκτονικής των αυτοκρατορικών χρόνων.
Ο πρώτος ναός για τη θεοποιημένη Φαυστίνα σώζεται σήμερα στην Αγορά της Ρώμης, δίπλα στην Ιερά Οδό. Η ανέγερσή του έγινε από τον σύζυγό της και αυτοκράτορα, Αντωνίνο τον Ευσεβή, το 140 μ.Χ.
4148