Φρούριο Οινόης, θέση Λεύκα, Δήμος Μάνδρας-Ειδυλλίας
Ο αρχαίος δήμος της Οινόης, ανήκε στην Ιπποθοωντίδα φυλή. Αναφέρεται από τον Ηρόδοτο (5.74.2) ως ένας από τους «δήμους τοὺς ἐσχάτους τῆς Ἀττικῆς». Σύμφωνα με το Θουκιδίδη (2.18.1-2), κατά την έναρξη του πελοποννησιακού πολέμου, το 431 π.Χ., όταν οι Σπαρτιάτες εισέβαλαν στην Αττική, η Οινόη ήταν η πρώτη εγκατάσταση που πολιορκήθηκε, χωρίς ωστόσο να καταληφθεί.
Πιθανότατα οι κάτοικοι της Οινόης είχαν καταφύγει εντός του αρχαίου φρουρίου. Το Φρούριο της Οινόης βρίσκεται σε χαμηλό ύψωμα στην σύγχρονη περιοχή Οινόης (Μάζι) του Δήμου Μάνδρας – Ειδυλλίας στη Δυτική Αττική.
Η κάτοψη του φρουρίου είναι ορθογώνια και ενδεχόμενα χωριζόταν σε ακρόπολη και κάτω πόλη. Από το αρχαίο φρούριο είναι ορατοί συνολικά επτά (7) πύργοι. Η καλύτερα διατηρημένη πλευρά είναι η βόρεια με τέσσερις (4) πύργους και η ανατολική, όπου διακρίνονται δύο (2) πύργοι. Στα δυτικά διακρίνεται ένας πύργος, ενώ στα νότια παρόλο που έχει επιβεβαιωθεί η πορεία του τείχους ανασκαφικά, αυτό δεν είναι ορατό.
Η κατασκευή του φρουρίου ανάγεται στους κλασικούς χρόνους. Δέχτηκε επεμβάσεις και επιδιορθώσεις και η θέση χρησιμοποιήθηκε μέχρι και τους βυζαντινούς χρόνους.
2361