Κρήνη

Η Κρήνη εντάσσεται στο γενικότερο σχεδιασμό της μεγάλης αυλής (πλατείας) στα ρωμαϊκά χρόνια και χρονολογείται στον 2^ο αιώνα μ.Χ.  Εξυπηρετούσε τις ανάγκες των προσκυνητών κατά την άφιξή τους στο Ιερό, καθώς και τον εξαγνισμό τους πριν προχωρήσουν στο εσωτερικό του.

Από το λαμπρό οικοδόμημα σήμερα σώζεται ο πυθμένας της δεξαμενής σε σχήμα Π με την ανοικτή πλευρά μήκους 11,30μ. στα ανατολικά, προς τη μεγάλη πλατεία, καθώς και το κρηπίδωμα από λευκό μάρμαρο με οκτώ λεκανοειδείς κοιλότητες στις οποίες έπεφτε το νερό από οκτώ κρουνούς.

Ένα δεύτερο κρηπίδωμα από κυανό μάρμαρο, λίγο χαμηλότερα από το πρώτο,  διοχέτευε με αυλάκι το νερό της Κρήνης σε κεντρικό αγωγό προς τα ανατολικά, έξω από τα τείχη.

Η ανωδομή είχε μαρμάρινη επένδυση και έφερε έξι μονολιθικούς αρράβδωτους κίονες με περίτεχνα κιονόκρανα.

Ο αρχιτέκτονας Α. Ορλάνδος, ο οποίος πραγματοποίησε τη σχεδιαστική αναπαράσταση όλου του οικοδομήματος της Κρήνης, τόνισε την ομοιότητα των κιόνων και του περίτεχνου γείσου της ανωδομής με την εξωτερική όψη του οικοδομήματος της Βιβλιοθήκης του Αδριανού και απέδωσε την κατασκευή της στον φιλέλληνα αυτοκράτορα (117-138 μ.Χ.)

Η Κρήνη μαζί με τα Μεγάλα Προπύλαια και τις δύο όμοιες Θριαμβικές Αψίδες είναι το τρίτο κτήριο του ελευσινιακού Ιερού που κατασκευάστηκε στα ρωμαϊκά χρόνια και μιμείται αντίστοιχα αθηναϊκά οικοδομήματα.